Achtergrond
Op de Frans militaire begraafplaats in Kapelle (Zeeland) liggen 19 Noord-Afrikaanse soldaten. Zij zijn in Franse dienst tijdens de inval in Europa door Hitler-Duitsland omgekomen. Diverse organisaties van Amsterdamse Marokkanen hebben het initiatief genomen om met hun achterban de begraafplaats te bezoeken om eer te bewijzen aan alle gesneuvelde Noord-Afrikaanse soldaten die omgekomen zijn in de strijd tegen de Duitse bezetting.
Lees het hele achtergrond verhaal over de inzet van noord-Afrikaanse soldaten door het Franse geallieerde leger in WO II. Zie ook de pagina op bevrijdingintercultureel over extra bijzonderheden van de Militaire begraafplaats en achtergrond informatie.
Tevens ook een bezoek aan de Oosterschelde Stormvloedkering voor een stukje Hollands glorie ter versteviging van de binding van deze Marokkaanse gemeenschap met Nederland.
Geschiedenis in het kort
Het geallieerde deel van het Franse leger bestond ten tijden van de tweede wereld oorlog voor een substantieel deel uit soldaten afkomstig uit de Noord-Afrikaanse koloniën, te weten: Marokko, Tunesië en Algerije. In totaal hebben 233.000 soldaten van Noord-Afrikaanse afkomst in het Franse geallieerde leger gediend. Uit Marokko kwamen er ten tijde van 1942 zo'n 77.000 manschappen. Het laat zich raden dat velen zijn omgekomen in deze oorlog die miljoenen het leven heeft gekost.
Het is echter nogal onbekend bij zowel Marokkanen en Europeanen dat er relatief zoveel soldaten van Noord-Afrikaanse afkomst gevochten hebben voor de bevrijding van Europa. Dit heeft enerzijds te maken met het feit dat Europa zich in haar geschiedschrijving vooral concentreert op haar eigen aandeel en dat de Noord-Afrikaanse kolonië in hun geschiedschrijving overheerst worden door de strijd tegen Frankrijk na WO II voor het verkrijgen van de onafhankelijkheid.
De geschiedschrijving van het aandeel van Marokkaanse soldaten in WO II zoals ik dat uit stukken heb gelezen is indrukwekkend. Het is een verzameling van heroïsche vertellingen over in het bijzonder de z.g. 'Goums' regimenten die ingezet werden door de geallieerden. Het waren Marokkanen uit het berggebied van Marokko (Atlasgebergte) die door de Franse getraind werden om, in eerste instantie, te opereren ter stabiliteit tussen de diverse Marokkaanse clans in koloniaal Marokko. Deze Goums hebben zich met overgave aan hun door Fransen opgedragen taak gekweten. In het licht van het koloniale verleden wellicht niet zo fijn voor de andere Marokkanen toentertijd maar, in het licht van hun inzet tijdens WO II van groot belang geweest voor belangrijke doorbraken in de opmars van de geallieerden.
De Goums waren dusdanig goed getraind om in bergachtig gebied te opereren met guerrilla achtige technieken dat zij als een van de weinige eenheden in WO II in staat waren om Duitse eenheden uit te schakelen op opzienbarende wijzen. D.w.z. met relatief weinig manschappen veel schade aan de Duitse linies aan te richten en doorbraken te forceren zodat de geallieerden met al hun minder flexibele massaliteit uiteindelijk konden oprukken.
Dit verhaal heb ik in het kort verteld aan mijn Marokkaanse gasten tijdens onze trip naar Zeeland maar, dit verklaart nog niet de 19 graven van soldaten van Noord-Afrikaanse afkomst in Kapelle. Ook daar zit een verhaal aan vast. Een verhaal dat vooraf gaat aan de bezetting van Hitler-Duitsland van Europa en de geallieerde inzet. Een verhaal dat door de media verkeerd is gebracht c.q. met verwarring van feiten.
In Kapelle liggen geen Marokkaanse soldaten die gevochten hebben voor Nederland tijdens de inval van de Duitsers in ons land noch liggen er piloten van Marokkaanse afkomst (dat kan je alleen verzinnen als je niet weet hoe de hiërarchische verhoudingen toen lagen en klakkeloos verzinsels over neemt).
Wie ligt daar dan wel?
Welnu, daar liggen 19 soldaten van Noord-Afrikaanse afkomst die op tragische wijze aan hun einde gekomen zijn aan het begin van WO II.
Voor zover er spraken is van piloten, spreken we aangaande Kapelle over een Joodse piloot (zie foto waarop een graf te zien is met een Davidster die broederlijk naast de andere graven ligt).
De 19 soldaten van Noord-Afrikaanse afkomst, waarvan 4 geïdentificeerde Marokkanen zijn van groot symbolisch belang in Nederland voor de Islamitische gemeenschap, waaronder Marokkanen. Het is een bewijs van de inzet van hun directe bloedverwanten (vaders en opa's) en dus hun cultuur en tevens maakt het daarmee een historisch verbond duidelijk waar wij vandaag de dag best wel eens met ons allen aan terug mogen denken als we weer eens 'lekker' op weg zijn om ons tegen elkaar uit te spelen omdat we menen dat er onverenigbare cultuurverschillen bestaan die verhinderen dat we goed in gemeenschap samen kunnen leven.
Een Marokkaanse eenheid van z.g. Spahis van het Franse leger is op verkenning in de Belgische Ardennen. Zij moesten uitvinden hoe de Duitse troepenbewegingen waren. M.a.w. waar gaat Duitsland Frankrijk binnen vallen - via België. Zij raken onverwachts in een heftige strijd waar hun wapenen niet op berekend zijn, moeten zich terugtrekken met de staart tussen de benen en grote verliezen. Later, mogen zij zich revancheren in het kader van totale verdedigingslinie van het Franse leger maar, redden dit natuurlijk niet, want de Duitse overmacht is overweldigend. Wel weten zij heldhaftig een Duitse pantser divisie een gehele dag op te houden alvorens zij gedwongen worden op de vlucht te slaan. Zij vluchten naar Engeland en tijdens deze vlucht zijn een aantal van hen in zee beland en verdronken. 19 hiervan zijn weken later aangespoeld in Nederland. In Zeeland om precies te zijn. Dit zijn de mensen die in Kapelle begraven zijn en voor ons Nederlanders symbool mogen staan voor de inzet van onze Marokkaanse broeders tijdens WO II en een band mogen scheppen tussen de Marokkaanse en Nederlandse gemeenschap: een brug die men serieus dient op te nemen in het gedachtegoed.
De begraafplaats 
Nu moeten we een plek zien te vinden om de lunch te kunnen nuttigen. Het was hun wens om een eigen meegebrachte lunch te nuttigen in plaats van naar een restaurant te gaan. Het weer is goed dus buiten lunchen is geen probleem maar, de omgeving is onbekend. Het is te hopen dat we snel op onze weg richting Goes een geschikte plek tegenkomen waar ook nog eens de bus geparkeerd kan worden. Een extra complicatie doet zich voor dat de jongeren niet zoals de afspraak was hun eigen lunch hebben meegenomen.
