De Verloren Zaak

Marc Marc, ELVES II

Parcs Amsterdam July 1995

Photo of an Elf

Lees formeel concept (NL) Lees omschrijvende conceptie
Lees verslag (NL) (UK) View Diagram of an Elf

 

ELVES formeel concept

Abstractie

Uitgangspunt
De ogen ontvangen een astronomische hoeveelheid poëtische indrukken waarvoor wij zo goed als blind zijn. De betovering die In de gewaarwording besloten kan liggen krijgt geen kans door deze blindheid. Hierdoor wordt het gevoel van een magisch moment uitgesloten. Immers, magie vereist allereerst betovering.

Perceptibele fase
De geest ontvangt signalen die ogenschijnlijk slechts mechanisch worden verwerkt. Echter, uitzonderlijke signalen leiden er toe dat het gegeven niet wordt afgevoerd doch opgeslagen in de duistere gebieden van het brein: betovering.

Virtuele fase
Op een onbepaald moment brengt de geest een verbinding tot stand waardoor de betovering tot het bewustzijn door begint te dringen. Het zoeken naar een verklaring c.q. de vraag naar het waarom geeft het magisch potentieel de vrije baan.

Reële fase
Wanneer de vonst, in materiële zin, wordt gedaan, ziet men kortstondig het licht. De vraag naar het waarom maakt dit al snel tot een illusie want in werkelijkheid zal blijken dat de magie dusdanig overheersend is dat een uitweg alleen mogelijk is wanneer men er afstand van doet. Hier zijn maar twee mogelijkheden: Men gooit het weg of men gaat actief op zoek naar de eigenaar.

Existentiële fase
Hier krijgt een van deze twee mogelijkheden gestalte: het onvermogen tot het ondergaan van de betovering of de acceptatie ervan met als uiteindelijk resultaat het besef uitverkoren te zijn.


Concreta

Een zwerm vliegt uit over de stad. Zij nestelen zich op strategische plaatsen alwaar zij met zekere regelmaat een betoverend signaal uitzenden. Te kort om direct te kunnen lokaliseren, lang genoeg om door te dringen in de geest van toevallige passanten.

photo: Assemblage van de ELVES

Assemblage van de ELVES

 

ELVES omschrijvend concept

Elfjes zijn geheimzinnig. Hun verschijning is onverwachts. Feitelijk is hun verschijning onmogelijk. Althans voor volwassenen - of het moet zo zijn dat het om KUNST gaat. Dan is hun verschijning geaccepteerd binnen de context van een kunstproject waarvan men weet dat men daar op dat moment getuige van is. Hiermee vervalt tevens de clou van de verschijning - het effect van de verschijning is dan niet magisch meer. Hooguit een esthetische ervaring.

Als elfjes zouden verschijnen zonder de context een Mensenproject te zijn, dan zou men dus wel door een gevoel van onverwachtheid overvallen worden dat als magisch kan worden ervaren.

Dit is wat ik heb gepoogd met mijn project - ELVES. Het verschijnen ervan was op het moment zelve niet in de context van een aangekondigde gebeurtenis. Niet iedereen zag het. Hierdoor voldoet de verschijning aan wat als magie wordt ervaren; exclusiviteit. De verschijningsvorm van mijn ELVES leidt ertoe dat een enkel individu iets ziet: een rode zeer korte lichtflits of wellicht meerdere. Ten opzichte van elkaar in locatie en tijd verschoven, terwijl de andere dit nog niet hebben opgemerkt. Dit individu maakt hier een opmerking over aan de anderen. Deze begrijpen niet wat er aan de hand is. Men denkt al snel dat de uitverkorene raaskalt. Dit verhoogd het effect van de exclusieve verschijning. In de momenten hierna hangt het er van af uit wat voor soort mensen deze groep bestaat. Men kan gaan rationaliseren en al snel begrijpen dat het artificieel is, maar dat neemt niet weg dat de eerste reactie, die van de magie, nog nagloeit.

Gaat men uit op onderzoek, dan kan het zijn dat men ontdekt wat de verschijning in praktische zin heeft gegenereerd. Men kan dan besluiten om een of meerdere Elfjes mee te nemen - feitelijk te schaken.

Gebleken is dat mijn Elfjes een grote bezittingsdrang bloot legde en nog eens te meer liet zien hoe diep de Amsterdammer er van overtuigd is dat alles wat buitenshuis niet muurvast verankerd is als te geef is bedoeld. Ze verdwenen dus in hoog tempo en dienen nu nieuwe meesters. Ik ben er van overtuigd dat ze dat op een wijze doen die mooi is - ook al zijn er nogal wat Elfjes die feitelijk gevangen zijn genomen en nu in gevangenschap hun tijd doorkomen (d.w.z. totdat de batterijen leeg zijn).

Als tweede aspect van het project - en dit betreft een diepere laag aangaande de praktische uitvoering - lag er voor mij een experiment in besloten aangaande het begrip 'willekeur' in context tot de projectie verder uit te diepen. Dit behelst het onderzoek waar ik al zo'n 15 jaar mee bezig ben - in beeld en geluid en nu met Elfjes dus met lichtpulsen. Hierin wordt ik gefascineerd door het feit dat men in een schijnbare chaos, patronen ziet - associaties aanlegt - die meerwaarde geven aan die schijnbare chaos.

Bij 'ELVES' ging het in deze om een Cluster van meerdere generatoren (de elfjes) die elk afzonderlijk met stabiele tijdsintervallen een lichtflits gaven. Samen vormen zij een cluster waarin - doordat zij niet synchroon lopen - een willekeurig patroon vormen. In deze willekeur ziet men patronen die als speels worden ervaren Dit als geheel (zo'n cluster) is de reden dat het Elfjes zijn (als zodanig zijn benoemd).

 

ELVES verslag
Hoe het fenomeen gestalte kreeg en vervolgens de kolonies ten onder gingen.

Elfjes werden op 29 juni uitgezet. Oorspronkelijk was er het plan ze uit te zetten in diverse plantsoenen en in het Vondelpark. De begroeiing op de plantsoenen bleek dusdanig ongeschikt te zijn dat uiteindelijk het Vondelpark en het Frederiksplein overbleven.

Met een groep vrijwilligers - leden van 'De Verloren zaak' - werden er op deze openingsdag 132 elfjes losgelaten. Omdat het beeld van een cluster Elfjes pas goed gestalte krijgt tegen de tijd dat de avond begint in te vallen, was het een handicap om ze op klaarlichte dag vrij te laten. Toen de avond eenmaal gevallen was kon het resultaat pas goed aanschouwd worden. Ik was diep teleur gesteld omtrent de visuele impact.

De volgende dag ging ik alleen op pad om hier wat aan te doen. Op het Frederiksplein aangekomen ontdekte ik dat de meeste Elfjes reeds verdwenen waren. Dit verdwijntempo had ik niet verwacht en blij kon ik er dan ook niet mee zijn. Hoewel het uiteindelijk wel de bedoeling was dat ze zouden worden gevonden was hier naar alle waarschijnlijkheid sprake van een massale kaping door slechts enkele. Hoe naïef te denken dat het anders zou geschieden.

Ik ving de overgeblevenen (wat niet eenvoudig was omdat deze zich goed schuil hielden) en toog naar het Vondelpark. Ook hier was een aanslag gepleegd op de kolonies van Elfjes. Met een speurende blik en kennerstred struinde ik de locaties af op zoek naar overgebleven Elfjes. Het was voor het aanwezige publiek blijkbaar duidelijk dat ik iets zocht. Men zag mij speuren naar iets waar zij geen weet van hadden en soms gebeurde het dat men mij ineens naar een bosje zag schieten om er iets uit te halen dat ik vervolgens zorgvuldig in mijn tas opborg. Een wolk van vraagtekens hing boven hen. Tijdens het vangen van de Elfjes werd ik verschillende malen aangeschoten door mensen die mij vroegen wat ik aan het doen was. Ik antwoorde dan dat Ik Elfjes aan het vangen was - hen in verbijstering achterlatend.

Toen de avond gevallen was hergroepeerde ik de Elfjes in het Vondelpark en het Frederiksplein en kon ik direct ook zien of de clusters het beoogde resultaat gaven. Door de hitte van die dag was het tot diep in de nacht druk in het Vondelpark met als gevolg een goed publieksresultaat.

De derde dag ging ik eerst naar het Vondelpark en moest constateren dat opnieuw een flinke aanslag was gepleegd op de kolonies. Op het frederiksplein waren de meeste nog aanwezig. Ik besloot om ze hier weg te halen en samen met de resterende in het Vondelpark, en de 33 die ik nog thuis had, nog maar een enkele locatie van elf elfjes te onderhouden. Eerst nam ik ze allemaal mee om ze te modificeren opdat ze een krachtiger signaal zouden uitzenden.

De vierde dag ging ik 's avonds naar de uitverkoren locatie in het Vondelpark om een cluster van elf opgevoerde Elfjes los te laten. Langs het water op een plaats waar, als gevolg van het aanwezige onkruid, weinig mensen vertoefden en tegenover de plaats aan de andere kant van de vijver waar de meeste mensen zich ophielden. De Elfjes installeerde zich (inmiddels wijzer geworden) dusdanig dat ze praktisch niet te zien waren vanaf de eigen oever en overdag nagenoeg onzichtbaar waren. Eindelijk was het er. De signaalpatronen die de spelende Elfjes uitzonden hadden een verbluffende uitwerking op het publiek rond de vijver. Toen de duisternis volledig was ingevallen (op de irritante kunstverlichting van lantaarns na) had het fenomeen gestalte gekregen.

In de dagen die volgden leerde de Elfjes steeds beter om zich op bepaalde plekken op de locatie maar beter niet op te houden omdat ze dan sneller zouden worden gevangen.

Een week later werd de gehele cluster bruut neergemaaid met de zeis door de plantsoendienst. Het was blijkbaar tijd geworden om het oprukkende onkruid neer te slaan.

Ik liet een nieuwe cluster van elf los in het resterende groen op dezelfde locatie. Deze kolonie kon niet lang stand houden als gevolg van de open plekken die nu waren ontstaan.

Nadat er twee weken sinds de aanvang waren verstreken besloot ik om alleen nog maar op zaterdagen een cluster van elf los te laten. Dit zou ik nog tweemaal doen om vervolgens tot de ontdekking te komen dat het op was. Tegen een stad met zo n groot tekort aan Elfjes kon ik niet op.

 

Electronic diagram of an Elf

Electronic diagram of an Elf

Description

Design rules
3 months operation on 'Empty' batteries - Easy and quickly to be build - Low expensives - Non critical quality of parts.

Empty batteries
When a battery does not notice that it is used, it thinks to be still in power.
An Elf is very lovable to a battery and is constantly whispering a sweat request for a little energy. How could the battery refuse this? It answers instinctively to the law of Ohm.

Batteries are trashed because they are assumed by the user to be empty: the host equipment that was served by the batteries stopped operating and eventually indicated a low battery message. But, low battery is not the same as empty battery . The correlation between the power that is required from the battery and the Voltage drop due to it's inner resistance determines whether the battery is seen as empty for the host equipment. In other words: the Voltage of the battery has become too low only under the operation conditions from the host but, there still will be energy stored in the battery. The only condition to get this remaining energy out of the battery is to decrease the operating ballast to a proper lower level to decrease the effect on the inner resistance of the battery and thus increase the Voltage under operating conditions (if you do not know about electronics then simply believe that this is true).
With this idea in mind I designed the electronic application for my ELVES .

Electronic Elf
A so called Multi Vibrator circuit (TLC271 plus some components) generate every 11 seconds a short pulse that controls a transistor to let a LED (Light Emitting Diode) strongly light up shortly (50 milliseconds).
As was mentioned before, an empty battery cannot give enough energy anymore to do a heavy job (such as strongly lighting up the LED). But, with a little trick the battery does not notice at all that it is used to strongly light up the LED. This is done by collecting for 11 seconds little energy from the battery and store this in a so called capacitor - an electronic component that can be used as a battery. After 11 seconds the capacitor contains enough energy to be transferred via the LED into a strong flash of light (50 milliseconds). Thus: all the energy that was collected in 11 seconds will be compressed into a flash with a duration that is 220 times shorter (11000 divided by 50). You may compare this concept with thunder: the clouds slowly charge up (collecting energy) and then discharge quickly with the result of strong light flashes.
In the design of the Elf it is important that the Multi Vibrator - which need to be continuously powered by the battery - is a low power chip and thus does not ballast the battery with its power consumption. The CMOS Operational Amplifier TLC271 suits very well for this job because it hardly uses any power. Secondly the timing components to generate the pulsing also need to be dimensioned for low power consumption. This is not a problem at all: simply use a high resistance for R2 and R3 (see diagram) and choose C2 and R4 for the required timing. The power ballast to control the transistor (10K base resistor) only does ballast the battery (via the output of the TLC271) only for 50 milliseconds and the capacitor CO of 100N will prevent collapsing the battery Voltage for this short moment and thus will not disturb the operation of the multi Vibrator.
R1 and C1 are very important. R1 in combination with the value (capacity) of C1 will determine how slow (or how fast) this capacitor C1 will be charged to the Voltage level of the battery and thus how much energy will be taken from the battery. The value of C1 is chosen large enough to store enough energy to let the LED give a strong light pulse when it is discharged in the 50 milliseconds via the LED). Then the value of R1 will be decided. The value of R1 is determined by the fact that it must charged C1 within 11 seconds up to at least 90% of the battery Voltage.
For the LED a so called High Efficiency type is required. Notice that there is no series resistance add to limit the current through the LED. This is not required because a LED can handle very large currents when it is pulsed with only 50 milliseconds.
You might wonder why I choose for 11 second interval of the flashes. This has to do with the fact that a cluster of ELVES that are asynchronous flashing together create a specific random light show that was part of my experiment. This could have been also 10 or 12 seconds but, 11 was chosen because in the Dutch language the number 11 is as a word the same as Elf (Dutch: Elf for both 11 and Elf). A cluster of ELVES counts 11 ELVES to be considered as the minimum to give a good random show of flashes.
The empty batteries that are used to serve the ELVES does not cost any money: they are simply taken for free from the shops that have an 'empty battery container' (for my project I needed 165x3 penlight batteries). They only needed to be tested on there Voltage with a certain ballast resistor to check how much expected power still remained in the battery. Each Elf is powered by 3 penlights (nominal 3x1.5V=4.5 Volts). The batteries were tested with a 1K resistor ballast (load) to still have 1.2 Volts. How much time it then can power the Elf is not easy to predict because it depends on the discharge curve of the battery type. The experience was at least 3 months but mostly more than a year. Cheap batteries turn out to be the best because the discharge curve is smooth and thus the battery energy capacity is still large after they do not suit for normal equipment. 6 Volts camera batteries also suit very well if they still count 6 Volt with a 1K test load resistance.

 
For response, send e-mail to marcmarc@xs4all.nl
This page & contents are Copyrighted (C)1996 by Marc Marc Amsterdam

 

MarcMarc, marcmarc, MM, M2, ELVES, De Verloren Zaak, elf, elve, elves, Electronic Arts, Amsterdam, The ELVES project II, philips, batteries, elves, elfjes, elf, 11, vondelpark ELVES, De Verloren Zaak, elf, elve, elves, Electronic Arts, Amsterdam, The ELVES project II, philips, batteries, elves, elfjes, elf, 11, vondelpark, ELVES, De Verloren Zaak, elf, elve, elves, Electronic Arts, Amsterdam, The ELVES project II, philips, batteries, elves, elfjes, elf, 11, vondelpark, ELVES, De Verloren Zaak, elf, elve, elves, Electronic Arts, Amsterdam, The ELVES project II, philips, batteries, elves, elfjes, elf, 11, vondelpark