BombarieAvonturen op een bootjeMarc Marc verhaalt over boottochtjes in Amsterdam en omstreken met de "Bombarie".
Vaarwel Oktober 2001
Langzaam doorsnijd ik de vlakke waterspiegel die zich steeds voor mij opnieuw ontvouwt. Iedere brug is als een poort naar een onbekende die zich aandient in het gedaante van een anonieme vriend. Rustig vaart mijn hart een richting uit waar de hemel in het verschiet lijkt te liggen. Hoe zou het daar zijn, eenmaal aangekomen? Verder. Alsmaar verder in de ontdekking van een herinnering - vergezeld van iemand die niet meer is. Ik besef waarom ik dit wil. Deze vaart, deze tocht naar het niets. Naar volmaking van hetgeen dat nooit volmaakt mocht zijn tijdens het leven. En nu het eenmaal zo plots voorbij is niet los gelaten kan worden zonder overwegingen die ingrijpend zijn.
Ik kan een dode niet vergezellen naar zijn rijk noch verwachten enige steun te krijgen van hij die toekijkt hoe ik in worsteling raakt met de elementen die mijn leven bedreigen. Hoezeer word ik terug geworpen naar de realiteit als een sleutel in het slot afbreekt en een stuk plastic mijn vertrek naar de hemel verhinderd. En als ik dan uiteindelijk weg ben, geniet van alles om mij heen, een plaats veroverd heb om in contact te treden met hij die niet meer is - met hem te varen en te genieten - dan gooit een grote schuit roet en maant mij bezig te zijn met niet te vergaan. Alle nagedachtenis ten spijt gaat het dan maar om een enkel ding: overleven. De motor slaat af. De stroming drijft mij naar een stille getuige waar ik aanleggen kan. Een strijd met een gigantisch dekzeil in de schroef vastgelopen - zo vlakbij huis na een omweg omwille van de romantiek. Gereedschap aanwezig en hectisch uit de tas gehaald om een oplossing te bieden, een kaart verloren door onachtzaamheid, in deze nacht bijna geramd door een rondvaartboot. Franz, het lijkt erop dat je thuis gekomen bent.
(C) Marc Marc
Ter nagedachtenis van Franz Ferdinand Feigl.
| |
