|
Amsterdammer in Moskou
De Nederlandse kunstenaar & ontwerper Marc Marc verhaalt in deze rubriek zijn ervaringen met Moskou sinds 1989. Hij geeft zijn persoonlijke ervaringen en kijk op het leven in Moskou.
Alice augustus 2003
Het is nu twee jaar geleden dat ik voor het laatst uit Moskou ben vertrokken. Al zwevende in weemoed over wat ik achter liet. Beter is het er in die tussentijd in Nederland niet op geworden. Mijn kommer en kwel maakt enkel dat ik meer verlang naar Moskouwse tijden uit het verleden. Tijden die vele herinneringen hebben gebrandt, doch nooit meer opgehaald kunnen worden in het Moskou van vandaag. Pas nu besef ik dat alles wat ik daar door de jaren heen heb meegemaakt historie is geworden. Nooit meer zal wederkeren. En dit stemt droevig. Het biedt ruimte om onverwachts - de controle onschietend - een overval te plegen op de gemoedstoestand. Tot een ziekte te worden die niet te genezen is. Slechts een substituut is wat enige verlichting biedt. Amsterdamse grachten - gezien van uit de boot - met verwanten, maken een luxe illusie die even duren mag en weliswaar energie geeft, doch geen stand houden kan tegen de herrineringen die geladeerd zijn met emoties van uiteenlopende en constrasterende aard zoals uit dat verleden waarin ik slechts een acteur lijk te zijn geweest die zonder werkelijkheidsbesef zich kon bewegen als in een droom. Ik vertoefde in Wonderland - samen met Alice. Nu de schoonheid is verdwenen en de ijdelheid geen plaats meer heeft kan slechts met verlangen terug gekeken worden. De aftakeling representeert niet enkel de uiterlijkheden die achteruit zijn gegaan. Het reflecteert ook de stervende geest. Hij die ooit zo avontuurlijk was. Toen was daar geen besef over en dus geen enkele overweging waard. De Moskouwse projecten zijn te bezichtigen op (English and Russian): www.xs4all.nl/~marcmarc/moscow/
Reacties op deze artikelen serie kunnen gezonden worden naar: |
