Bij een rondgang in de kleine zaal kunt u meerdere computers zien hangen en staan. Op twee van de zwart/wit monitoren en een kleuren monitor is een z.g. 'Kloon kunstenaar' aan het werk. Die ergens op de avond ook op videobeam te zien zal zijn.

Deze Kloon behelst een representatie van de beeldende processen van de kunstenaar Marc Marc. Hij begon in 1987 met het transformeren van zijn beeldende expressie op het doek naar programmeer-regels voor de computer, die dit proces zouden moeten overnemen.

Wat u ziet gebeuren op de monitoren zijn dan ook geen vooraf geprogrammeerde animatie beelden maar, het uitvoeren van een beeldend proces volgens een bepaald concept. Hierin kunnen een aantal herhalingsstructuren en basiselementen herkent worden die gezien moeten worden als de persoonlijke beeldtaal van de kunstenaar. Zo worden bij een aantal van de getoonde compositiestructuren steeds bepaalde statische grondelementen gebruikt om het beeldtaalkarakter van de compositie een duidelijke consistentie te geven.

De twee computers met de zwart/wit monitoren worden in hun wisseling van de ene naar de andere compositie met elkaar gesynchroniseerd. Op beide monitoren is daardoor steeds hetzelfde compositieconcept te zien. Vervolgens componeren 'de computers' onafhankelijk van elkaar.

De geest van een kunstenaar-schilder leeft voort via zijn Kunst als product. Maar die Kunst is als product feitelijk absoluut. Slechts de interpretatie ervan, door derden, is dynamisch. Marc Marc doet een poging om hieraan te ontsnappen door ook het Kunstproduct zelf dynamisch te maken.

Marc Marc: "Het grondconcept van iedere compositie is wel absoluut te noemen, maar de exacte uitwerking ervan variëert. De mate van deze variatie verschilt van compositie tot compositie.

"De conventionele kunstenaar doet dit ook door het ene product te laten volgen op het daaraan voorafgaande. Hij prolongeert in zekere maten zichzelf. Maar als de kunstenaar buiten dienst komt te staan, stopt dit creërend proces en raakt het oeuvre op dat moment bevroren. Door het creërend proces als het ware te automatiseren wordt het oeuvre in principe oneindig en los gekoppeld van de kunstenaar als fysieke eenheid.

"Hierbij is het feit dat er eeuwig geproduceerd kan worden niet het belang, als wel het feit dat de kunstenaar niet enkel via het Kunstwerk, als absoluut product voortleeft maar, dat ook het creërend proces zelf actief blijft. De kunstenaar kan naar wens worden gereanimeerd (men zette de computer aan en startte hem op).